کتاب ایلای – The Book of Eli
کتاب ایلای – The Book of Eli در مجله تخصصی نقد و بررسی iRev.ir
کتاب ایلای (The Book Of Eli)، نام یک فیلم پسارستاخیزی به کارگردانی برادران هیوز محصول سال ۲۰۱۰ آمریکاست. از بازیگران این فیلم میتوان به دنزل واشنگتن (که تهیه کننده فیلم نیز است) و گری اولدمن اشاره کرد. این فیلم به خاطر گفتارها و صحنههای خشن درجه سنی R گرفتهاست. شعار فیلم همه میکشند تا آن را بهدست آورند، او میکشد تا از آن حفاظت کند است.
این فیلم در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۰ اکران شد. نام ایلای به نام یکی از داوران اسرائیل باستان اشاره دارد که در کتابهای سموئیل از او یاد شدهاست و املای درست این نام با حروف عربی و در زبان فارسی، ایلای است.
خلاصه داستان: ۳۰ پس از پایان دنیا ،تعداد کمی از انسانها باقی مانده اند که از این بین فقط تعداد معدودی در دنیای قدیم هم زندگی کرده اند و اکثرا متولد دنیای جدید هستند. در این بین ایلای (دنزل واشینگتن ) مردی آواره و تنهاست که با توجه به ندایی پنهانی خود را موظف میداند آخرین نسخه بازمانده انجیل را به غرب، جایی که انسانها دوباره زندگی را آغاز کرده اند برساند. کارنگی ( گری اولدمن ) تصمیم دارد با استفاده از ناآگاهی و بیسوادی مردم در دنیای جدید و با به دست آوردن انجیل و معرفی خود به عنوان رسولی از طرف خدا، بر دنیا حکومت کند.

نقد و بررسی فیلم کتاب ایلای – The Book of Eli

بازیگران فیلم کتاب ایلای – The Book of Eli

نقد و بررسی فیلم کتاب ایلای – The Book of Eli
ویدیوهایی از فیلم کتاب ایلای – The Book of Eli
بررسی نقد فارسی
(۱) همه ی ما می دانیم بحران اقتصادی بیش از دو سال است که دنیا را فراگرفته و به خصوص در جوامع غربی و نظام های سرمایه داری زندگی مردم را مختل کرده است. در بسیاری موارد حتی فرهنگ و هنر را نیز تحت الشعاع خود قرار داده است و از آنجا که سینما نیز یک خواستگاه اجتماعی دارد و از ویژگیهای آن به تصویر کشیدن محیط پیرامون خود است پس طبیعی است که از گزند چنین فاجعه ای در امان نباشد. در این مدت ما شاهد آثار فراوانی در این باب هستیم که یا نظیر بالا در آسمان(جیسن ریتمن) اشاره ای مستقیم به این معضل دارد و یا به صورت غیر مستقیم و خیالی و در قالب آخر الزمانی که به تصویر میکشد که در آن نشانه هایی از جامعه ی امروز را می توان دید و نظیرش را در این چند وقت اخیر زیاد دیدهایم مانند ۲۰۱۲ و جاده و زامبی لند و… . دلیل تولید چنین آثاری و همچنین استقبال مردم از آنها را نیز می توان در این جست که آنها این فیلم ها را حدیث نفس زندگی خود قلمداد می کنند و وضعیت کنونی خود را کم از یک واقعه ی آخرالزمانی نمیبینند.
(۲) اما کتاب الی چهارمین فیلم برادران هیوز نیز دارای چنین مضمونی است و داستانی آخرالزمانی یا بهتر بگوییم پساآخرالزمانی را روایت میکند زیرا که مردم فاجعه را پشت سرگذاشته و فیلم روایتگر پس وقوع فاجعه است. کتاب الی داستان مردی است به نام الی(دنزل واشنگتن) که به ظاهر خشن و بی رحم اما در باطن خوب (برای چنین شخصیتی واژه ی خوب خیلی کلی است) که در پساآخرالزمانی که هیچ چیز دیگر سالم باقی نمانده است و مردم ان از گوشت یکدیگر تغذیه می کنند و هر کسی که مقداری آب داشته باشد حکم فردی بسیار ثروتمند را دارد حامل کتاب ارزشمندی است و می خواهد آن را از جایی که از آن امده است (که ما نمیدانیم کجاست) را به غرب ببرد. طرف دیگر داستان یک فرد کثیف و بی رحم است(گری اولدمن) که ادارهی یک شهر (بیشتر شبیه یک زباله دان ) را بر عهده دارد و او نیز قصد پیدا کردن کتابی را دارد که دست بر قضا همان کتابی است که الی حمل میکند. در این بین این دو با یکدیگر برخورد میکنند و کشمکشهایی بر سر بدست آوردن کتاب بین این دو نفر صورت میگیرد.
(۳) همان طور که از خلاصه ی داستان نیز پیداست فیلم فاقد هرگونه پیچیدگی چه در داستان و چه در روایت است. به طوری که گری وایت (فیلم نامه نویس(برای این که بتواند حرف خود را هرچه ساده تر بیان کند گاهی اوقات حتی دست به اشارتی گل درشت میزند و به تماشاگرشان باج میدهند که این به خودی خود خوب نیست. همچنین از خلاصه ی بالا این را نیز می توان دریافت که با فضایی تکراری و کلیشه هایی سر و کار داریم که همان طور که در ابتدای متن نیز آمده در این چند ماه به دفعات و در تاریخ سینما نیز نمونههایی کم و بیش شبیه آن داریم.
اما کتاب الی مانند همتایان دیگرش تنها یک فیلم اکشن پر هیاهوی سطحی نیست که در چند خط خلاصه شود و رابطه تماشاگر پیگیر و متفکر پس از پایان نمایشش با آن تمام شود. زیرا که حاوی پیام های ارزشمندی برای زمانه ی خود است. فیلم برای برون رفت از بحران و وضعیت اسف باری که دنیا را فراگرفته است راهکاری مناسب یعنی فرهنگ را پیشنهاد و به قدرت مذهب نیز اشاره میکند و بر این اصل پای فشاری میکند که اخلاق و فرهنگ است که جوامع مدرن و متمدن را میسازد و البته زمانی میتوان از این اندیشههای متعالی به خوبی بهره برد که توسط یک انسان خوب و شایسته بکار رود و نه کسانی که چنین مسائل ارزشمندی را بازیچه ی زورگویی و دیکتاتوری های خود و آنها را به ابزاری برای رسیدن به افکار پست خود تبدیل کنند و به تعبیری ادبی از فرهنگ و هنر و دین و مذهب و مسائلی این چنین مجسمه ای زیبا و فریبنده با فضولات و کثافات ذهن خود بسازند.این نکاتی است که به سادگی نمیتوان از کنارشان گذشت و در صنعت سرگرمیساز هالیوود کمتر مورد توجه قرار میگیرند و شهامت برادران هیوز در بیان چنین مضامینی ستودنی است.
(۴) البته ارزش های فیلم تنها در ویژگیهای محتوایی آن خلاصه نمیشود بلکه در زمینه فرم کار آنها چشم گیرتر است و نسبت به فیلمهای گذشتهشان پیشرفت قابل توجهی دارد. فیلم برداری فیلم با آن تونالیتهی قهوه ای رنگ خود بسیار چشم نواز و البته در هماهنگی با فضای داستان است مثلا در نماهای خارجی که ما قرار است تنها الی را ببینیم سازندگان فیلک بوسیله ی فیلم بردار خود به گونه ای زمین و آسمان را به یکدیگر میدوزند و آنها را در قاب جای میدهند که ما میتوانیم عظمت همراه با تقدس را در الی با آن لباسهای مندرس ببینیم. یکی دیگر از عناصر فنی خوب فیلم، استفاده به جا و موثر از جلوههای ویژه است بعنوان مثال در سکانسی که ما شاهد درگیری بین دو قطب اصلی داستان فیلم هستیم. در این سکانس تمام حرکات دوربین حدود سه دقیقه به طور پیوسته و بدون قطع تصویر انجام میشود که حاصل استفاده از فناوریای است که سخت افزارهای جدید در اختیار کارگردانان قرار میدهد و اصطلاحا به آن دوربین سیال گفته میشود .
صرف این که اصولا استفاده از چنین فناوریها و این نوع حرکات دوربین و سرک کشیدن به همه جا و گذشتن از در و دیوار و چرخشهای نامتعارف را بر حسب عادت کلاسیکمان سریعا محکوم کنیم عاقلانه به نظر نمیرسد. این مهم است که دو برادر خارج از قواعد و کلیشههای روز از این تکنیک استفاده کرده و چنین سکانس مهیجی را خلق کرده اند که این خود بیانگر آن است که آنها تنها به بزن بزن های کارتونی نمیاندیشند و برای همین سکانسهای اکشن نیز طراحی حساب شدهای دارند.
(۵) از دیگر نکات حائز اهمیت فیلم استفادهی بجا از هیجان و تعلیق و بصورت کلی بار اکشن آن است. برادران هیوز این را درک کرده اند که تنها یک اکشن صرف و خون و خونریزیهای بیهوده با یک منطق بچه گانه برای تماشاگر امروز کارساز یا دست کم کافی نیست. آنها توانسته اند توازنی در داستان عمیق خود با جنبههای مخاطب پسند سینمای امروز دنیا برقرار کنند و این نکته ای است که آنها بارها در گفتگوهای خود به آن اشاره کردهاند که حرف های خود را تنها برای افرادی خاص نمیزنند و دوست دارند که همه طیفی بیننده ی فیلم هایشان باشد.
(۶ ) همه این نکات باعث می شود که تجربه ی تلخ کار قبلی آنها(از جهنم)را از یاد ببریم و به آینده ی این دو برادر امیدوار و منتظر تماشای فیلم بعدی شان باشیم.
بررسی تابناک
«کتاب ایلای / The Book of Eli»، چهارمین فیلم برادران هیوز یکی از فیلمهای مهم سال ۲۰۱۰ است که با رویکردی متفاوت، مضمونی آخرالزمانی یا پساآخرالزمانی را روایت میکند و روایتی از جهانی دارد که پس از جنگ قدرتها و احتمالاً استفاده از سلاحهای اتمی، لایه اوزون به طور وسیعی از میان میرود (اشاره به سوراخ شدن آسمان) و آدمیانی که از سلاحهای اتمی جان سالم به در بردهاند، در برابر پرتوهای شدید خورشید قرار میگیرند و گروهیشان نیز به واسطه شرایط سخت زندگی روی کره زمین میمیرند.

در چنین شرایطی، شاهد ظهور مردی به نام ایلای (عین تلفظی که در فیلم میشود) با بازی متفاوت دنزل واشنگتن هستیم که بهظاهر خشن و بی رحم اما در باطن، سرشتی نیکو دارد. او حامل کتاب ارزشمندی است و میخواهد آن را از جایی که آمده به غرب ببرد؛ کتابی که بعدها مشخص میشود کتاب آسمانی انجیل است و در پایان در گنجینه کتب آسمانی کنار قرآن، تورات و… قرار میگیرد و در واقع در این دوران مشخص میشود تنها سرچشمه قدرت و آخرین سلاح بشریت ایمان است که از طریق ادیان الهی قابل نگهداری است.ایلای اما در مسیر رساندن این کتاب آسمانی به مخزن و انبار تنها آثار باقیمانده از اعتقادات و فرهنگ بشری، با کارنگی با بازیگری اولدمن، یک انسان شرور و قدرت طلب روبهرو میشود که سالها در پی انجیل است و میپندارد با انجیل و تکیه بر کلام این کتاب میتواند برای خود امپراتوری قدرتمند شکل دهد و بنابراین میخواهد با تکیه بر آیات آسمانی، ایمان به فراموشی سپرده شده بشریت را به آن صورت که در خدمت او باشند، بازگرداند و در واقع از دین برای ساخت دنیای جدیدی که حاکمش او باشد، سوءاستفاده کند.
البته از رفتار او، به ویژه از آن جهت که دستور به سوزاندن کتب میدهد، چنین برداشت میشود که او آگاهی و ایمان به خدا را مانعی برای پیشرفت خود میداند و به همین دلیل، در پی در اختیار گرفتن این کتب و خروج از دسترس عمومی است تا فرصت ایمان به خدا و درک کلامش نصیب هیچ بشری نشود؛ اتفاقی که در فیلم برای «سولارا» با نقشآفرینی میلاکونیس رخ میدهد و او در همراهی با «ایلای» به خدا ایمان میآورد و ادامه دهنده راه وی میشود و با سلاح ایلای به جنگ با شرارتهای میرود.
در این فیلم اکشن، دنزل واشنگتن، افزون بر حضور درخشان در نقش نخست داستان که در بسیاری از سکانسهای مهم دیالوگ محور نبود و صرفاً مبتنی بر ری اکشنهای بازیگر پیش میرفت و به توسعه داستان کمک میکرد، به عنوان یکی از دو تهیه کننده اصلی حضور داشت و احتمالاً حضور در این جایگاه، حساسیت نقشآفرینی را برایش پررنگ تر ساخته است. در کنار دنزل واشنگتن، گری اولدمن نیز توانسته به خوبی از پس نقشی منفی که به او سپرده شده بود، برآید و احساس منفی را نسبت به خود نزد مخاطب عام ایجاد میکند.
بر خلاف آنچه برخی مبتنی بر توهم توطئه نقد کردهاند، فیلم تبلیغ مسیحیت نیست که اگر بود، نباید در سکانس ماقبل پایانی، شاهد قرار گرفتن قرآن در قفسه کتب مذهبی در کنار قرآن، تورات و دیگر کتب میبودیم که در نهایت نیز صحنه چاپ کتب مذهبی توسط تنها دستگاه چاپ موجود به تصور کشیده میشود و تنها تبلیغ قرار داده شده در فیلم، تبلیغ یک رستوران زنجیرهای معروف است. فیلم یقیناً در بحث سینمای دینی، نمونهای اثرگذار است که با دیالوگهای فیلسوفانه و سنگین، حکم مقاله فلسفی را نیافته و در عین حال که کشش بالایی برای مخاطب عام دارد تا با فریم به فریم فیلم همراه شود، پیغام خود را نیز منتقل میکند؛ رویکردی که متأسفانه در بیشتر فیلمهای دینی و البته سفارشی تولید شده در کشورمان نمیبینیم.
این فیلم هشتاد میلیون دلاری که بخش چشمگیری از هزینه تولیدش، صرف جلوههای ویژه بسیار باکیفیتش شده، دو برابر سرمایهگذاری اولیهاش را در گیشه بازگردانده و هرچند نمیتوان این میزان فروش را یک موفقیت بزرگ، آن هم برای فیلمی متعلق به استودیوی آمریکایی، تلقی کرد، بیگمان برای اثری که پخش کننده بزرگی نداشته، این میزان فروش از اهمیت این فیلم خوش ساخت حکایت دارد.

بررسی jc313
شاید اگر تا ۴۰-۳۰ سال پیش کسی حرف از آخرالزمان به زبان میآورد، با تمسخر و طعنه دیگران مواجه و یا در بهترین حالت ممکن، به شیعهگری متهم میشد، اما امروزه اعتقاد به منجی و آخرالزمان در میان تمام ادیان دیده میشود و ظهور و بروز آن در تولیدات هالیوود نیز آشکار است.
«کتاب الی» (The Book of Eli) یکی از این فیلمهاست که با شعار «همه میکشند تا آن را بهدست آورند، او میکشد تا از آن حفاظت کند» روی پرده نقرهای سینما نقش بست.
«الی» (با بازی دنزل واشنگتون) در نقش یک منجی آخرالزمانی ظاهر میشود که با حفظ کتاب مقدس (انجیل نسخه جیمزشاه) قصد نجات بشر را دارد. مأموریت او که بیش از سه دهه از آغاز آن میگذرد، رساندن آخرین انجیل موجود روی کره زمین به «ارض موعود» (در این فیلم: جزیره آلکاتراز) است.
بنا به عادت همیشگی تمام فیلمهای آرماگدونی هالیوودی، منجی یک آمریکایی است که بشریت و انسانیت را نجات میدهد و طبق معمول، آمریکا سرزمینی است که مأمن و ملجأ معرفی میشود.
در ابتدای فیلم، دنیایی ویرانشده و خاکستری نمایش داده میشود و جالب این که، سکانس ابتدایی فیلم (شکار گربه توسط الی، کباب کردن آن و شریک شدن موش در این ضیافت) تأکیدی بر نزدیکشدن دنیا به پایان است. همچنان که در روایات اسلامی نیز معکوس شدن برخی امور معمول، از نشانههای غیرقطعی آخرالزمان عنوان شده است.
در «کتاب الی»، با پیامرسانی (Messenger) مواجه هستیم که علیرغم داشتن پوست و ظاهری سیاه، ضمیری روشن دارد و این موضوع، هنگامی بیشتر جلوه میکند که در اواخر فیلم متوجه میشویم کتاب او به خط بریل است و «الی» آن را با چشم سر نمیخوانده و سبب از بر بودن آن نیز، الهامات و القائات درونی است.
حالات و سکنات قهرمان و منجی «کتاب الی» شباهت بسیاری به اولیاءالله دارد و به هیچ وجه به دنبال نفسانیات و شهوات نیست. عرفان او نیز بر اساس عرفان اسلامی و «اسفار اربعه» است. چنانچه «الی» در ابتدای فیلم، مبارزه با تعدیگران خیابانی و ظلم آنان را جزئی از مأموریت خود نمیداند، اما با گذشت زمان متحول شده و به مقام «الی الخلق» میرسد، یعنی حق الناس را ارجح از حقالله میداند. این موضوع در تغییر کاربری و تعویض نقش «کتاب» از هدف به وسیله نیز کاملاً مشهود است.
یکی از نکات جالب فیلم، شباهت داستان یافتن انجیل توسط «الی» به داستان یافتن الواح انجیل «مورمون» توسط «ژوزف اسمیت» (مؤسس کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخرالزمان) است.
عقاید «کلیسای عیسی مسیح قدسیان آخرالزمان» که در شهر سالتلیکسیتی ایالت یوتای آمریکا قرار دارد، در داستان فیلم به وضوح دیده میشود. پیروان این کلیسا که به «مورمونها» معروف هستند، معتقدند خداوند باید کسانی را از طریق نبوت فرا بخواند تا انجیل را موعظه کنند و در نظام آن، به خدمت مشغول باشند.
«الی» جلوه بارز «نبی» در اعتقاد مورمونهاست. جالب اینکه مورمونها معتقدند صهیون و اورشلیم جدید در قاره آمریکا بنا میشود و در طول فیلم نیز، «الی» برای اتمام مأموریت خود، قصد رسیدن به غرب را دارد و هنگامی که او در نمایی در کنار پل معروف «گلدن گیت» در ایالت کالیفرنیا تصویر میشود، میفهمیم که منظور وی از غرب، همان آمریکا است.
یکی دیگر از مواردی که دلیلی بر وجود عقاید مورمونها در فیلم است، همین حضور الی در جنوب آمریکاست. زیرا مورمونها معتقدند اولین مهاجرت به آمریکا پس از سقوط شهر بابل صورت گرفته است و در طی این مهاجرت، عدهای پس از عبور از اقیانوس اطلس به جنوب آمریکا رسیدهاند. جالب اینکه پل گلدن گیت نیز در جنوب شرقی آمریکا و با فاصله کمی از ایالت یوتا و شهر سالتلیکسیتی (مرکز کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخرالزمان) قرار دارد.
ناگفته نماند کتاب مقدس مورمونها، مملو از اشتباهات تاریخی و متضاد با شواهد علمی است و در سکانس پایانی فیلم، نتیجه زحمات «الی» با عنوان انجیل نسخه جیمزشاه (King Jams) به چاپ میرسد. انجیل جیمز شاه به نسخه «معیار» مشهور است و معتبرترین اناجیل قلمداد میشود. حتی حدود ۲۵ هزار واژه کتاب مورمون (که ادعا میشود اصل آن در سال ۴۲۸ میلادی نوشته شده است) از ترجمه انگلیسی انجیل جیمزشاه که در سال ۱۶۱۱ میلادی به چاپ رسیده، برداشته شده است.
در انجیل جیمزشاه ذکر شده که عیسی (ع) برای خدا نماز میخوانده است و همه پیامبران نیز چنین میکردهاند. در این انجیل بشارت به ظهور پیامبر خاتم نیز ثبت شده است. شاید به همین دلیل است که در پایان فیلم، این انجیل در میان کتابهای تورات و قرآن قرار میگیرد.
البته این نکته به معنای تأیید اسلام نیست، چرا که «انجیل» مرهم آلام بشر غربی معرفی میشود و بیانگر آن است که از دید سازندگان فیلم، کتابهای مقدس دیگر نسخهای تماماً شفابخش برای انسان آخرالزمان ارائه نکردهاند.
نوع چینش سه کتاب آسمانی تورات، انجیل و قرآن به نحوی است که سیر تاریخی آنها را به یاد میآورد. البته با نگاهی عمیقتر، این نوع چینش، سکوهای قهرمانی را در ذهن تداعی میکند. بدین معنا که انجیل در جایگاه اول و تورات در جایگاه دوم قرار میگیرند.
در این راستا، خلاصه داستان این فیلم بیانگر آن است که زندگی انسان آخرالزمانی بدون حضور انجیل (حتی با حضور قرآن و تورات) رو به ورطه نابودی است و حتی اگر مراد کارگردان از این نوع چینش، تنها اشاره به سیر تاریخی نزول این کتب آسمانی داشته باشد، باز هم با این اعتقاد که قرآن کریم ـ به دلیل عدم تحریف ـ نسخهای تماماً شفابخش برای بشریت ارائه کرده، در تناقض است.
بررسی نبرد نهایی
نمی توان فیلم “کتاب ایلای” را تنها نتیجه فیلمسازی برادران هیوز ( که مهمترین آثارشان “در جهنم” به سال ۲۰۰۱ و “جامعه تهدید شده” در سال ۱۹۹۳ بوده) و حتی تالیف نوسینده گمنامی با اسم “گری ویتا” دانست که این نخستین فیلمنامه اش به شمار می رود و با نام مستعار GAZ تا کنون یک تدوین گر بازی های کامپیوتری بوده است. خصوصا که “کتاب ایلای” یک فیلم ایدئولوژیک آخرالزمانی به شمار رفته و نه برادران هیوز و طبعا نه گری ویتا هیچکدام تاکنون در طی فعالیت هنری شان نشانی از تمایل به این گونه آثار بروز نداده اند. اگرچه در این یکی دو ساله ، بسیاری از سینماگران بی ارتباط با این نوع سینما ( بنا به سیاست های غالب کمپانی های هالیوودی) وارد این عرصه شده اند ؛ همچون کویینتین تارانتینو ، متیو کاسوویتس ، لارس فن تریر ، ویلیام فرید کین و حتی امثال مارتین اسکورسیزی و …
اما به نظر می آید مهمترین عنصر سازنده فیلم “کتاب ایلای” ، تهیه کننده آن جوئل سیلور باشد که در کارنامه سینمایی اش ، تعداد زیادی فیلم های ایدئولوژیک و به خصوص آخرالزمانی یافت می شود. از سه گانه “ماتریکس ” گرفته تا “تئوری توطئه” و “وی برای وندتا” و “تهاجم” و تا همین “شرلوک هلمز” که گای ریچی درباره فراماسونری در سال جاری جلوی دوربین برد. از همین رو فیلم “کتاب ایلای” در میان خیل آثار آخرالزمانی امروز ، جایگاه خاصی پیدا می کند. مشخص است که فیلم به سبک و سیاق تولید در هالیوود ، به صورت طرح یا قصه و داستان توسط تهیه کننده یعنی جوئل سیلور سفارش داده شده ، سپس برای تبدیل شدن به فیلمنامه به “گری ویتا” سپرده اند و بعد از آن ، برادران هیوز برای کارگردانی آن انتخاب شده اند. اما آنچه بیش از هر یک از عوامل یاد شده در فیلم “کتاب ایلای” روشن است ، همانا تاثیر شخص جوئل سیلور برکلیت ساختار روایتی و سینمایی اثر است. شباهت های انکارناپذیری که مابین تولیدات پیشین سیلور و فیلم “کتاب ایلای” به چشم می خورد ، اثبات این مدعا می تواند باشد.
داستان فیلم مانند برخی از آثار اخیر سینمای آخرالزمانی همچون “جاده” یا “لژیون” و یا “بابل پس از میلاد” ، یک قصه پست آپوکالیپتیک یا پسا آخرالزمانی است. یعنی تمدن بشری به دلائل نامشخصی نابود شده و حالا تعداد معدودی که باقیمانده اند برای بقا یا حفظ نسل انسان ، تلاش می نمایند.
اما اگرچه در فیلمی مانند “جاده” چندان از علل نابودی تمدن بشری سخن نمی رفت ولی در فیلم “کتاب ایلای” به تدریج و با پیشروی داستان که سوالات بیشتری در ذهن مخاطب ایجاد می گردد ، سعی شده نه به طور واضح و مشخص ، بلکه با ارائه کدهای روایتی، به چگونگی آن ویرانی اشاره شود. مثلا در یکی از صحنه های میانی فیلم که شخصیت اصلی داستان برای دختری که همراهش است ، گذشته را توضیح می دهد ، این اشاره ها وجود دارد. او می گوید:
“…جنگ یک سوراخ بزرگ در آسمان ایجاد کرد ، خورشید پایین آمد و همه چیز و همه کس را سوزاند. من سرگردان و آواره بودم. واقعا نمی دانستم که چه بکنم یا کجا بروم. فقط از اینجا به آنجا می رفتم و سعی می کردم زنده بمانم…”
در جایی دیگر از فیلم نیز صحبت از جنگی است که رخ داده و بسیاری از مظاهر تمدن را به نابودی کشانده است. جنگی که سوراخی در آسمان ایجاد نموده یعنی لایه اوزون را پاره کرده است. بنابراین جنگ یاد شده ، احتمالا یک جنگ هسته ای بوده که باعث سوختن و کوری بسیاری از بازماندگان کره خاکی گردیده است. به گونه ای که هرچه در کادر دوربین رویت می شود ، خرابی و ویرانی و قتل و غارت و کشتار است. در همان نخستین سکانس فیلم که دوربین برروی اجساد متلاشی شده تراکینگ می کند و یک گربه وحشی لاغر به یکی از این اجساد یورش برده ، دوربین آرام و با زمینه صدای نفس کشیدن پشت ماسک به کمینگاه مردی تنها با سر و روی پوشیده نزدیک می شود که با تیرکمانش ، گربه بخت برگشته را نشانه رفته و سپس تیر از کمان رها شده ، از آن گربه ، شام شب مرد را فراهم می آورد. از همین جا و با پازل شدن سکانس بعدی که مرد به خانه مخروبه ای پناه می برد و به فراهم آوردن عذایش و همچنین استراحت مشغول می شود ، به راحتی می توان پی برد که فاجعه عظیمی برروی کره خاکی اتفاق افتاده است.(اینچنین فیلمنامه و فضای قوی فیلم “کتاب ایلای” ، با طمانینه و سنگینی خاصی به سنگینی فاجعه ای که اتفاق افتاده، مخاطبش را با حادثه عظیمی که کزه زمین را به خاک و خون کشیده ، آشنا می سازد. )
مرد تنها ( با بازی دنزل واشینگتن) که در دل بیابان های بی آب و علف و خرابه های تمدن بشری به سوی مکانی نامعین ، پیش می رود ، فقط در یک صحنه فیلم ، وقتی تقریبا به انتهای مسیرش رسیده ، خود را “ایلای” معرفی می نماید. مردی با سر و وضعی پرگرد و خاک و کوله ای که درونش کتابی پنهان ساخته است. کتابی که هر از گاهی آن را از درون پارچه های محافظش خارج کرده و مطالعه می کند. او برای محافظت از این کتاب تا سر حد مرگ پیش می رود و با سلاح هایی که در اختیار دارد از جمله یک تیغ بلند ، یک اسلحه اتوماتیک و یک تیرکمان ، با کسانی که بخواهند به آن دسترسی پیدا کنند ، مقابله می کند.
اما هنگامی که “ایلای” به شهری می رسد و درمی یابیم که در آن شهر فردی به نام “کارنگی”(با بازی گری اولدمن) هم با استخدام عده ای از راهزنان و اراذل در پی همان کتاب است ، کنجکاو می شویم که چه موضوع با اهمیتی در آن کتاب وجود دارد که فردی همچون کارنگی با آن دم و دستگاه آل کاپونی سعی در بدست آوردنش دارد. خود کارنگی در یکی از صحنه های فیلم در مقابل پرسش معاونش راجع به آن همه اشتیاق و صرف سرمایه مادی و انسانی که کارنگی برای دستیابی به آن کتاب هزینه می کند ، پاسخ می دهد:
“آن کتاب یک اسلحه است که قلب ها و مغزهای ضعیف و ناامید را نشانه می رود، اگر ما می خواهیم بر جایی گسترده تر از این شهر حکم برانیم ، به آن کتاب نیاز داریم. مردم از همه جای دنیا خواهند آمد اگر کلمات از آن کتاب باشد…”
روشن می شود که کتاب مورد بحث ، شبیه آنچه در “ایندیانا جونز و صندوقچه گمشده”( استیون اسپیلبرگ) وجود داشت ، تصاحبش می تواند حکومت جهانی را به صاحبش ببخشد. کتابی که با هوشمندی جوئل سیلور و برادران هیوز و گری ویتا ، تا آخرین سکانس های فیلم ، رویت نمی شود و مخاطب به طور قطعی نمی تواند به ماهیت آن پی ببرد. “سولارا” شخصیت دیگر فیلم است که کارنگی با گروگان گرفتن مادرش ، “کلودیا” ، او را برای جلب نظر “ایلای”جهت ماندن در آن ، نزد او می فرستد. در همان دیدار ، ایلای کلماتی از کتاب را برای سولارا به صورت دعای پیش از شام زمزمه می نماید. بالاخره با نشانه هایی که سولارا ناگزیر و به دلیل شکنجه مادرش به کارنگی می گوید( با انگشتانش ، علامت حک شده برروی جلد کتاب که یک صلیب است را نمایش می دهد) این فکر در ذهن مخاطب قوت می گیرد که کتاب یاد شده ، همان کتاب مقدس مسیحیان یعنی انجیل است. اگرچه در صحنه ای که سولارا سعی دارد تا از خواب ایلای استفاده کرده و نگاهی به کتاب بیندازد ، تنها کلمه “ایلای” را روی آن می توان دید. از همین روست که وقتی در اواخر فیلم ، کارنگی کتاب را با زور اسلحه از ایلای گرفته و نقش صلیب را روی آن می بینیم ، هنوز در شک هستیم که آیا کتاب اصلی به دست او رسیده یا بازهم ایلای کلک دیگری سوار کرده و دوباره به کارنگی رودست زده است!
اما در برخی صحنه های دیگر هم ایلای که با سولارا برای رسیدن به هدفش ( که آن را “غرب” ذکر می کند!) ،در بیابان ها و اماکن مخروبه ره می سپرد ، همچنان از آیات کتاب مقدس برایش می خواند تا شک مخاطب درباره محتوای کتاب کمتر و کمتر شود.
آنچه که اهمیت نسخه کتاب مقدسی که در اختیار ایلای قرار دارد را بیشتر می کند ، آن است که از فحوای صحبت هایی که از طرف کارنگی بیان می شود ، متوجه می شویم که کلیه نسخه های این کتاب پس از جنگ هسته ای ، سوزانده شده است.(چرا و از سوی چه کسانی؟ توضیحی داده نمی شود) و آنچه نزد ایلای است تنها نسخه باقیمانده به شمار می آید. نسخه ای که گویا قرار است تمدن بشری را از اضمحلال نجات بخشد و نسل انسان ها را از نابودی برهاند.
جوئل سیلور ، برادران هیوز و فیلمنامه نویسشان گری ویتا برای پیشبرد سیر دراماتیک قصه و فیلمنامه تا اینجای کار ، مسیر جذاب و پرکششی را در نظر گرفته اند. اگرچه برخی شخصیت ها از جمله کاراکتر خود ایلای ، کاملا کلیشه ای بوده و همان فرد برگزیده و رویین تنی است که همه را حریف بوده و قرار است یک تنه با رساندن کتاب یاد شده به مقصدی در غرب ، تمدن و نسل بشری را از اضمحلال نجات بخشد. ( اگرچه سازندگان فیلم تلاش دارند ، ویژگی رویین تنی را از وجود ایلای بزدایند تا نکند وجه خرافه فیلم غلبه کرده و آنچه راجع به محافظت از او در مقابل هرکس و هرچیزی برای رساندن کتاب ، ذکر می کند را همانند مسیح ، تنها تا پایان ماموریتش برقرار بدانند اما به هر حال مقاومت او دربرابر گلوله ای که از سوی کارنگی به شکمش شلیک شده علیرغم پانسمان و باندپیچی برای جلوگیری از خونریزی ، به هرحال از حد و توان یک انسان معمولی ، آنچنان که کارنگی وصف می کند ، خارج است. این رویین تنی را حتی در درگیری با دار و دسته کارنگی درزمانی که قصد دارد با کتاب از شهر خارج شود ، شاهدیم که چگونه نخستین گلوله ها بر وی اثر نمی کنند. )
اما خودش درباره ماموریتی که شامل حالش گردیده به سولارا چنین توضیح می دهد :
“…روزی صدایی شنیدم که نمی دانم چگونه آن را توضیح دهم. مثل اینکه از درون من ، کسی مرا ندا می کرد. اما می توانستم آن را بشنوم . آن صدا واضح و روشن بود به روشنی یک روز. روشن بود ، همانطوری که الان تو با من صحبت می کنی. آن صدا به من گفت که کتاب را به طرف غرب ببرم. آن صدا به من گفت که یک راه عبور در کنار من وجود دارد. و من در این راه هدایت می شوم تا کتاب را به مکانی امن برسانم. آن صدا به من گفت که من دربرابر همه چیز و هرکسی حمایت خواهم شد و مرا در راه خودم نگاه خواهد داشت ، اگر من ایمان داشته باشم. این موضوع مربوط به ۳۰ سال پیش است و من از آن موقع این مسیر را در پیش گرفته ام…”
اما دربرابر این منجی آخرالزمان و مسیح موعود که پس از حضرت مسیح (ع) برای دومین بار کتاب مقدس را برای هدایت بشر به سوی جایگاه امنش حمل می نماید ، کارنگی ضد مسیح و به قول کتب مقدس ، دجال به شمار می آید که می خواهد به سوء استفاده از آن کتاب ، مردم را به آیین شیطانی خود درآورد. شاید این یکی از ویژگی های بارز محتوایی فیلم “کتاب ایلای” در برابر دیگر آثار مشابه آخرالزمانی باشد که در طول فیلم ، مسیح و ضد مسیح را به طور علنی و ملموس در تقابل و جنگ با یکدیگر قرار می دهد. ایلای از همه آنچه راجع به مسیح موعود گفته شده ، برخوردار نشان داده می شود ؛ کتاب مقدس ، محافظت غیبی ، رویین تنی ( چنانچه مانند حضرت عیسی که به روایت مسیحیان پس از مصلوب شدن و دفن ، مجددا زنده شد و به آسمان ها رفت ، ایلای نیز پس از اینکه مورد اصابت گلوله کارنگی قرار گرفت و برزمین افتاد و ظاهرا مرد اما پیش از بازگشت سولارا ، برخاسته و همچنان به راه خویش و ماموریتش ادامه داد) و اینکه او مدام از آیات کتاب مقدس برای صحبت و نصیحت مردم بهره می جوید و…و کارنگی هم تقریبا دارای ویژگی ها و خصوصیات ضد مسیح و دجال ، آنچنان که کتب مقدس روایت کرده اند ، هست ؛ تشکیلاتی مخوف برای حکومت بر جوامع دارد ، به استثمار و بهره کشی از انسانها مشغول است و می خواهد با سوء استفاده از کتاب مقدس و با ظاهر مسیحایی ، آدم ها را تسلیم نیات پلید خود گرداند.
شخصیت کارنگی را می توان قویترین کاراکتر فیلم “کتاب ایلای” محسوب کرد که از یک سو نگران حفظ کتاب مقدس است و خود را بزرگ شده با آن می داند و از سوی دیگر دم از نیات شیطانی خویش برای سوء استفاده از آن می زند. برادران هیوز و گری ویتا ( و البته در اصل همچنانکه گفته شد جوئل سیلور) به نوعی کاراکتر او و افرادش را همسان دار و دسته های خلافکار فیلم های وسترن تصویر کرده اند تا با بهره گرفتن از آن فضا و تضادش با تصاویر تمدن امروز بشری ، بتوانند به اصطلاح تمدنی که بر ویرانه های جنگ آخرالزمان بنا می شود را به تصویر بکشند. از همین رو اساسا نوع فضاسازی خصوصا در سکانس های نخستین ، به شدت فیلم های وسترن را تداعی می کند. مردی یکه و تنها از ناکجا آبادی به آن شهر مخروبه می رسد که خرابی ها آن را کاملا شبیه شهرک های فیلم های وسترن نموده با آن تک خیابان اصلی و یک بار یا کافه که در اختیار رییس باند خلافکاران است و حتی نحوه ورود ایلای به فروشگاه شهر با آن لگدی که به در می زند و یا شکل ورود دار و دسته کارنگی به خیابان اصلی که انگار در فیلم “ریوبراوو” هاوارد هاکس ، برادران جو بردت به شهر وارد شده اند!
چنین فضای وسترن گونه در مقابل فضای منطقه ای قرار می گیرد که هدف و مقصود اصلی راه ایلای در غرب است. همان جایی که از فراز پل معروف و این بار تخریب شده گلدن گیت سانفرانسیسکو رویت می شود و ایلای بالاخره سخن از رسیدن به مکان مورد نظرش می کند. مکانی که در آن (شبیه به کشتی نوح فیلم “۲۰۱۲”) اکثر نشانه های علمی و فرهنگی و هنری و اقتصادی تمدن بشری گردآوری شده و یک دستگاه چاپ نیز به آنها اضافه شده تا دوباره دستاوردهای علمی و فرهنگی را نشر دهند و در این میان به قول لومباردی که گویا مسئولیتی در جمع آوری مظاهر فرهنگ و تمدن بشری دارد ، جای کتاب مقدس خالی بوده که آنهم توسط ایلای اضافه می شود.
در واقع می توان همه آن تصاویر شهرک های مخروبه که فضای وسترن قرون ۱۷ و ۱۸ و ۱۹ میلادی در اوایل پاگیری نخستین کلنی های مهاجرنشین در قاره نو را تداعی می کند ، در راستای تمامی نماهای تکان دهنده ای به حساب آورد که از بقایای سمبل های تمدن قرن بیستمی نشان داده می شود ، مانند بزرگراهها و پل های غول آسایی که مورد اصابت بلایی آسمانی واقع شده اند. در واقع سازندگان”کتاب ایلای” به نوعی تمدن قرن بیستمی بشر امروز در آمریکا را با همان روح و درونمایه توحش و بربریت وسترنی قرون پیشین ، تصویر نموده اند. روح و درونمایه ای که از کتاب مقدس خالی بوده است و در طی قرون تنها شکل و قواره عوض کرده است. (همان نگاه کوبریکی به همسانی میمون های میلیون ها سال پیش روی زمین با بشر امروزی در مواجهه با سنگ صیقل خورده آسمانی در فیلم “۲۰۰۱ : یک ادیسه فضایی” )
اما سوال اساسی اینجاست که این کدام کتاب مقدس و آسمانی است که همه نسخه هایش ، پس از جنگ هسته ای آخرالزمان سوزانده شده و قرار است باعث و بانی نجات کل نسل بشر گردد؟
ابتدا از کتاب مقدس انجیل سخن می رود که برروی آن علامت صلیب حک شده است. اما این کدام انجیل است که قابلیت نجات بشر آخرالزمان را دارد در حالی که در انجیل های معتبر بشارت پیامبر آخرالزمان با نام احمد داده شده است؟ آیا واقعا این انجیل همان متن مشهور به متن “عهد جدید” است ؟ به نظر می آید پاسخ این سوالات منفی باشد ، چراکه خود ایلای وقتی همراه سولارا به مکان تعیین شده می رسد ، خودش را حامل “انجیل شاه جیمز” معرفی می کند. همین عبارت می تواند روشنگر ماهیت ایدئولوژی و تفکری باشد که بر فیلم و قصه و داستان آخرالزمانی ” کتاب ایلای” حاکم است. قابل ذکر اینکه جیمز اول از صلیبیونی بود که کشتارهای دهشتناکی در سرزمین های اسلامی به راه انداخت و مورد حمایت اسحاق کور و شاگردش موسی بن نهمان معروف به نهمانیدس ( از بنیانگذاران فرقه صهیونیستی کابالا معروف به تصوف یهود) قرار داشت.
از همین روست که ایلای به هنگام روایت حفظی کتاب مقدس برای اینکه به قلم لومباردی مکتوب شود، با اسفار تورات ( کتاب یهودیان) و سفر اولش یعنی سفر پیدایش آغاز می کند!(قابل ذکر اینکه ایلای براثر صدها بار خواندن آن کتاب ، در واقع تمامی آیات و کلماتش را حفظ شده و پس از اینکه آن را از دست می دهد ، مانند آن حافظان کتاب در فیلم “فارنهایت ۴۵۱” فرانسوا تروفو ، در آخرین روزهای عمرش محتوای آن را از حفظ می خواند و لومباردی ، آن گفته ها را به رشته تحریر درمی آورد. ضمن اینکه در پایان فیلم مشخص می شود، آن تنها نسخه باقیمانده از کتاب مقدس ، کتاب مخصوص نابینایان و به خط بریل نوشته شده بوده. در واقع ایلای هم یک نابینا بوده است و در طول ۳۰ سال سفرش به سوی مقصدی در غرب ، با همان به قول خودش هدایت غیبی راه پیموده و به مقصد رسیده است. و طرفه آنکه کارنگی سرانجام به همان نسخه خط بریل کتاب مقدس دست می یابد که به قول کلودیا ، در نزدیکی اش قرار دارد ولی به اندازه هزاران کیلومتر از آن دور است!)
از همین جا می توان عمق تفکر اوانجلیستی / کابالیستی حاکم بر فیلم را دریافت . چراکه اگرچه کتاب مقدس برخی فرقه های پروتستانی با عهد قدیم یا همان تورات آغاز می شود اما امروزه تنها کتاب ظاهرا مذهبی که با تورات شروع شده و سپس با عهد جدید ادامه یافته و با مکاشفات آخرالزمانی یوحنا پایان می یابد ، انجیل اوانجلیکی است که باورها و اعتقادات آرماگدونی را مبنی بر جنگ فاجعه بار آخرالزمان نشر می دهد و اعتقادات جنگ طلبانه و ضد بشری این فرقه صهیونیستی که همراه صهیونیست های یهودی برای برپایی حکومت جهانی صهیون با مرکزیت اسراییل طرح و نقشه های تجاوزکارانه خطرناکی را در دستور کار خود قرار داده و اینک بر غرب صلیبی از جمله ایالات متحده آمریکا تسلط سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کامل دارند را تبلیغ می نماید.
از طرف دیگر امروز، تنها فرقه ای که تفکرات آخرالزمانی با سرانجام جنگ آرماگدون که به ویرانی کره زمین یا تمدن بشری می انجامد و باعث ظهور و یا بازگشت منجی یا به قول آنها همان مسیح خواهد شد ، همین اوانجلیست ها یا مسیحیان صهیونیست هستند که اینک با بیش از ۱۵۰۰ رسانه صوتی و تصویری و ۷۰ تا ۸۰ درصد فیلم های هالیوود و دهها هزار کلیسای خانگی و در تاکسی و اتوبوس و مدارس و …به اشاعه تفکرات مخرب و نژادپرستانه خود اشتغال دارند. چنانچه بسیاری از آثار سینمایی تولید کمپانی های هالیوودی که امروزبه فیلم های آخرالزمانی شهرت یافته اند ، همین نوع ایده های ضد انسانی آرماگدونی را به بیان های گوناگون و با داستان ها و قصه های مختلف به نمایش می گذارند که نقد و بررسی نمونه های مختلفش را با همین قلم در همین ماهنامه مشاهده کرده اید.
اما نکته دیگری که در فیلم “کتاب ایلای” سوال برانگیز است ، محوریت کتاب “انجیل شاه جیمز” یا همان گونه که توضیح داده شد ، کتاب اوانجلیست/ کابالیست ها برای نجات بشریت است ، درحالی که به اعتراف و تاکید همه اسناد تاریخی و مدارک و مکتوبات دینی و مذهبی از متفکران سراسر دنیا ، تنها دینی که کتاب محور و اساس آن بوده و هست و خواهد بود ، دین اسلام است که همواره در برابر معجزات ادیان الهی دیگر مانند یهودیت ( که عصا و ید بیضاء معجزه حضرت موسی علیه السلام ذکر شده) و مسیحیت ( که اعجاز پیامبرش ، زنده کردن مردگان و شفای کوری و امثال آن بوده) ، معجزه پیامبر اعظم (ص) ، کتاب قرآن است. چراکه کتاب قرآن مجید برگرفته از وحی مستقیم الهی و به زبان مبارک حضرت رسول (ص) توسط یاران و اصحاب ایشان همچون حضرت علی (ع) نوشته شد و در زمان خود حضرت نبی اکرم (ص) به صورت کتاب درآمد. اما کتاب مقدس مسیحیان به نام انجیل ، پس از عیسی مسیح(ع) و توسط حواریون برگرفته از سخنانی که از آن حضرت شنیده بودند ، نوشته شد و از این جهت چندین انجیل مختلف به ثبت رسیده که هریک توسط یکی از حواریون همانند پطرس یا لوقا و یا مرقس به رشته تحریر درآمده و تفاوت های عمده ای با یکدیگر دارند. عهد عتیق یا کتاب تورات نیز قرن ها پس از حضرت موسی (ع) مکتوب شد و به نوشته برخی دانشمندان و خاخام های یهود اساسا ارتباطی با الواح مقدسی که بر حضرت موسی (ع) نازل شده نداشته و مورد تحریف های متعددی قرار گرفته است. ( بنابراعتقاد بسیاری از یهودیان ، الواح مقدس نازل شده بر حضرت موسی علیه السلام پس از دوران آن حضرت مفقود گردید و هنوز یافته نشده است.)
از طرف دیگر خود حضرت عیسی مسیح (ع) و حضرت موسی(ع) به هیچوجه سخنی از کتاب برای راهنمایی و هدایت بشریت نیاوردند. اما پیامبر اکرم(ص) در وصیت خودشان و حدیثی که حدیث ثقلین نام دارد ، کتاب قرآن و عترت یعنی وجود مقدس ائمه اطهار(س) را میراث خویش برای مسلمانان و آیندگان دانسته و موجب سعادت و رستگاری بشریت معرفی کردند.
ولی همچنانکه سوء استفاده فرقه های مختلف صهیونی از سبک و روش فکری و سیاسی و فرهنگی اسلام سابقه ای بیش از ۱۰ قرن داشته و به برداشت های سوء بنیانگذاران کابالا در اوایل هزاره دوم میلادی از عرفان اسلامی باز می گردد ، به نظر می آید تئوری پردازان غرب صلیبی / صهیونی برای ارائه تفکرات و طرح های شیطانی و مخرب خویش بازهم به نقاط قوت و ویژگی های اسلام تمسک جسته و با استفاده فریب کارانه از آنها به اصطلاح برخی نظریه پردازان غربی ، به مهندسی معکوس فکری روی کرده اند.
“فرانسیس فوکویاما” ، استاد دانشگاه جان هاپکینز و تئوریسین معتبر آمریکایی در سه کنفرانس جهانی تورنتو، واشینگتن و اورشلیم، کتاب “پایان تاریخ” خود را ارائه کرد. این کتاب برای تکمیل نظریه “برخورد تمدّنها” از “ساموئل هانتینگتون” به رشته تحریر درآمد. فوکویاما در کتاب خود ، مدّعی است که خرده تمدنها و فرهنگهای جزئی به دست فرهنگ غالب بلعیده شده و رسانهها، دنیا را به سمت دهکده واحد پیش میبرند و به ناچار دنیا درگیر جنگی خانمانسوز خواهد شد. بنابراین، برای پیشگیری از این جنگ باید یک قدرت را به عنوان کدخدایی بپذیریم و در ادامه ثابت میکند که بایستی این کدخدای جهانی ، امریکا باشد. اما فوکویاما برای ارائه ادله بیشتر جهت اثبات نظریه خویش ، میگوید: “این نبرد حتمی است، ولی برنده آن غرب نخواهد بود .”
او با اسناد و مدارک ثابت میکند که برنده نبردِ آخرالزّمان، شیعیان هستند. فوکویاما در کنفرانس اورشلیم با عنوان «بازشناسی هویّت شیعه» میگوید:
“شیعه، پرندهای است که افق پروازش خیلی بالاتر از تیرهای ماست. پرندهای که دو بال دارد: یک بال سبز و یک بال سرخ.”
او بال سبز این پرنده را مهدویّت و عدالت خواهی و بال سرخ را شهادتطلبی ، معرفی میکند که ریشه در کربلا دارد و شیعه را فنا ناپذیر کرده است.
فوکویاما معتقد است شیعه بُعد سومی هم دارد که اهمیّتش بسیار است. او میگوید:
“این پرنده، زرهی به نام ولایت پذیری به تن دارد و قدرتش با شهادت دو چندان میشود. شیعه، عنصری است که هر چه او را از بین میبرند، بیشتر میشود.”
از این روی فوکویاما، مهندسی معکوس را برای شیعه و مهندسی صحیح را برای خودشان طراحی میکند و در سخنرانی معروفش می گوید:
“مهندسی معکوس برای شیعیان این است که ابتدا ولایت فقیه را خط بزنید. تا این را خط نزنید، نمیتوانید به ساحت قدسی کربلا و مهدویّت تجاوز کنید… برای پیروزی بر یک ملّت باید میل مردم را تغییر داد… ابتدا ولایت فقیه را خط بزنید، در گام بعد، شهادت طلبی اینها را به رفاهطلبی تبدیل کنید. اگر این دو تا را خط زدید، خود به خود اندیشههای امام زمانی از جامعه شیعه رخت بر میبندد… بعد از آن شما بیایید برای غرب هم امام زمان ، هم کربلا و هم ولی فقیه بتراشید.”
فوکویاما برای این کار، تقویت مکتب اوانجلیسم ( از جهت اعتقاد به آخرالزمان و منجی موعود) را پیشنهاد می دهد. مکتبی که قدمتش به قرن ها پیش برمیگردد. فوکویاما به صاحبان هالیوود توصیه میکند در فیلمهایشان هر چه که شیعیان درباره امام زمان می گویند را بر شخصیّت عیسای ناصری تطبیق بدهند. بر اساس دستور فوکویاما، فیلمهایی بر اساس مدل «روایت فتح» شهید سید مرتضی آوینی، ساخته شد؛ با همان اسلوب متن و با به کارگیری مؤلّفههای احساسی برنامههای شهید آوینی، با همان تیپ و همان دیالوگها که آوینی میگفت.
اسناد و شواهد تاریخی نشان می دهد که تئوری های امثال فرانسیس فوکویاما برای مهندسی صحیح افکار شیعی در تبلیغات غربی از جمله به کار گرفتن اندیشه های قرآنی و اسلامی و انقلاب اسلامی و اندیشه های امام خمینی(ره) در آثار سینمایی هالیوود بخشی از طرح های توطئه گرانه غرب صلیبی/صهیونی جهت سوء استفاده از باورهای اسلامی قرار گرفت.
از جمله این آثار سینمایی می توان به نمونه های زیر اشاره داشت :
-فیلم “نجات سرباز راین” ساخته استیون اسپیلبرگ در سال ۱۹۹۷ با محتوای تجلیل از مادر سه شهید؛
-فیلم “پرل هاربر” به کارگردانی مایکل بی در سال ۲۰۰۱ با محتوای جنگ جنگ تا رفع فتنه در عالم؛
-فیلم “وقتی سرباز بودیم” ساخته رندال والاس در سال ۲۰۰۲ با تئوری بازسازی کربلا و بر اساس الگوی عملیّات کربلای ۵
و فیلم “سقوط شاهین سیاه” به کارگردانی ریدلی اسکات در سال ۲۰۰۱ با انگیزه بازسازی صحنهکربلا ،
در تمامی این فیلمها، بر اساس نظریه فوکویاما، نیروهای مثبت و قهرمان با الگو گرفتن از حضرت امام حسین(ع) و کربلا، یک طرف و سوی دیگر، جبهه شرارت با شکل و شمایلی از شمر و یزید نمایش پیدا می کنند. شگفت آنکه حتی مدل و رنگ لباس هم بر اساس الگوی شیعی انتخاب شده است. لباس سربازان امریکایی، سبز رنگ و لباس سربازان مقابل، قرمز است! آن هم به دلیل تقدّس این رنگ در آرمانهای شیعی.
اینک باردیگر این مهندسی معکوس در فیلم اوانجلیسیتی و آخرالزمانی “کتاب ایلای” اتفاق افتاده و معجزه کتاب قرآن کریم در نجات بشریت به نسخه ای از انجیل نسبت داده شده که به اندیشه های صهیونیستی اوانجلیست ها تعلق دارد و برای اشاعه تفکر تسخیر جهان توسط اشرار صلیبی/صهیونی پس از یک جنگ مهیب تحت عنوان آرماگدون عرضه شده است.
دسته بندی ها دستهبندی نشده, فیلم خارجی, نمره 7
فرستاده شده: ۱۳۹۷-۰۵-۰۱ ۰۲:۵۲
ارسال پست در اینستاگرام با کامپیوتر